woensdag 1 juli 2009
woensdag 20 mei 2009
Expeditie Nieuw West, een 8-daags festival
De afgelopen dagen hebben we maar liefst 270 bezoekers gehad. Hiervan waren er 85 buurtbewoners. Samen met alle andere mensen uit Geuzenveld, die afgelopen maanden hebben deelgenomen aan onze activiteiten, hebben we kunnen zorgen dat het festival echt op de buurt gebaseerd was. Door verschillende stemmen te laten horen in onze kunstwerken hebben we geprobeerd het gevoel van Geuzenveld uit te drukken. Ook hebben we gezorgd dat er meerdere disciplines aan bod kwamen: er waren theatervoorstellingen, exposities en documentaires. Zo konden de bezoekers de buurtverhalen op verschillende manieren ervaren.
Elke avond kwamen de bezoekers binnendruppelen tussen 17.00 en 18.00 uur. Er was tijd om een maaltijd te nuttigen en andere bezoekers te ontmoeten. Nadat iedereen ingedeeld was in de rode, groene of blauwe expeditiegroep, ging de expeditie van start. Elke kleur had een eigen route. Op de eerste locatie: onze festivalkern op de Nicolaas Ruychaverstraat kreeg het publiek bezoek van de projectontwikkelaar Pieter Konings. In deze theatervoorstelling betrok hij het publiek bij zijn nieuwbouwlandschap. Hij deed voorstellen voor nieuwe gebouwen en spoorde het publiek aan om ook zelf initiatieven te nemen voor een buurt die bruist. Door de wisselende reacties was het af en toe moeilijk om het publiek te overtuigen van zijn grootste maar oprechte plannen.
Na deze voorstelling werden de bezoekers naar buiten begeleid, waar de volgende voorstelling op hen wachtte. Hier namen de jongeren Achmed en Abdullah het publiek mee in de beleving van het dagelijkse Geuzenveld. Ze deelden herinneringen over hun jeugd en hun ambities met het publiek.
Veel bezoekers waren erg gecharmeerd van deze spelers en de interactieve manier van spelen.
Het bijzondere was het toneelbeeld. Ze speelden bovenaan een trap met de straten van Geuzenveld op de achtergrond. Het publiek stond onderaan de trap. Dit zorgde voor een apart perspectief. Tussendoor kwamen er mensen uit de buurt langslopen en sommigen bleven staan om te kijken wat er aan de hand was. Dit zorgde voor een natuurlijk decor en een levensecht beeld van Geuzenveld.
Na deze voorstelling werden de bezoekers verdeeld in drie groepen en kregen ze ieder een eigen expeditieleider. Aan de expeditieleider de belangrijke taak om het publiek op tijd naar de goede locaties te leiden. Maar ook de bezoekers kregen een routekaart. Sommige van hen ontpopten zich als geboren leiders en anderen lieten de verantwoordelijkheid liever aan de expeditieleider over.
Na een korte wandeling kwam het publiek aan bij de volgende locatie op de blauwe route: de cultuurhuiskamer. Hier werd kennis gemaakt met Kitty Vreedzaam, een nieuwe bewoonster in Geuzenveld. Zij ziet haar toekomst in de buurt erg positief tegemoet. In Geuzenveld ziet zij kansen om nieuwe initiatieven te ontplooien. Volgens haar is er nog niet veel, maar er is van alles mogelijk! Kitty vroeg het publiek naar hun ervaringen in Geuzenveld. Bijvoorbeeld naar wat hun eerste indruk was van de buurt. De reacties verschilden van 'erg licht en ruim' tot 'grijs en hoge gebouwen'. Veel van de bezoekers wisten niet dat er aan het uiteinde van de stad nog zo veel mensen woonden in deze grote wijk. Er werden veel nieuwe ontdekkingen gedaan.
De volgende locatie was het Lambertus Zijlplein. Dit is het centrale plein in Geuzenveld waar gewinkeld wordt tijdens de markt op maandag en waar kinderen 's avonds voetballen. Nog niet zo lang geleden is dit plein gerenoveerd. We hoorden echter van veel buurtbewoners dat het plein niet gezellig is en dat het er wat meer kleur gebracht moest worden. Hier hebben we iets aan proberen bij te dragen door een semi-permanente fotoserie te plaatsen van fotografe Frederique Masselink-van Rijn. Zij heeft in Geuzenveld de oudste en de jongste generatie gefotografeerd. Tijdens onze expeditielessen op basisschool 't Koggeschip brachten de leerlingen een bezoek aan het ouderencentrum Cordaan, waar ze een groep ouderen ontmoetten. Frederique heeft deze ontmoetingen vastgelegd op foto's. Een aantal daarvan zijn geselecteerd voor de serie die te zien is op het Lambertus Zijlplein. De foto's vielen veel bezoekers meteen op. Door de mooie kleuren en herkenbare personen en plekken van Geuzenveld, passen ze goed op een centraal plein.
Na weer een korte wandeling langs een sloopgebied en pas gerenoveerde huizen kwamen we aan bij een voormalige katholieke kerk die nu voor sociale doeleinden gebruikt wordt. Daar kreeg het publiek een audioverhaal te horen uit de koffer die onderweg meegenomen werd. Het was leuk om op deze manier wat achtergrondinformatie te krijgen van een plek, waar je normaal misschien zo voorbij zou lopen. Naast deze kerk ging de groep vervolgens naar binnen bij Stichting de Brug, de multiculturele huiskamer van Geuzenveld. Daar konden ze plaatsnemen voor de documentaire 'Flink Oud', die bijzonder goed aansloeg. Dit door de bijzondere verhalen van de drie geportretteerde ouderen, waarbij men zich goed in kon leven in de herkenbare en humorvolle situaties.
Vervolgens waren we toe aan de langste wandeling. Hierbij kreeg het publiek even de tijd om alle ervaringen met elkaar te bespreken en om even om zich heen te kijken. Tijdens deze wandeling langs het kanaal konden bezoekers goed zien dat sommige kleine buurtjes binnenkort gesloopt gingen worden en daarom min of meer verwaarloost werden. Daarentegen waren er ook al gehele buurten die vernieuwd waren en dat zorgde voor een sterk contrast.
Vervolgens kwamen we aan bij het meest opvallende en grootste gebouw van Geuzenveld: Parkrand. Sommige bezoekers waren erg blij om dit gebouw eindelijk is van binnen te mogen bekijken. Een gebouw als deze, met grote kroonluchters en bestaande uit vijf losse torens, aan de onder en bovenkant met elkaar verbonden, kweekte veel nieuwsgierigheid bij de bezoekers. Eenmaal binnengekomen bezochten we de drie binnenpleinen die de uitstraling moesten hebben van een speeltuin, een huiskamer en een picknickplek. We betraden een van de vele ruimtes van het gebouw om de volgende theatervoorstelling te bekijken. Hier speelde actrice Laura de Boer Marissa, een meisje dat net in het grote luxe Parkrand is komen wonen. Alles is groter en mooier, maar haar innerlijke stem, de pop Mina, is eigenlijk helemaal niet zo blij. Tijdens deze dialoog werden sommige bezoekers gegrepen door haar kinderlijke fantasie en het grootse drama van een verhuizing.
Tijdens de route, waren de expeditieleiders niet alleen de publieksbegeleiders, maar ze konden de bezoekers ook een stukje geschiedenis meegeven over de buurt. Geuzenveld is namelijk een buurt met veel verhalen. De Geuzen hebben in deze omgeving gestreden voor het leger van Willem van Oranje. Dat zie je terug bij de straatnamen als de Kenau Simons Hasselaarstraat en de Wigbolt Ripperdastraat. Op die laatste straat staat een oude flat die binnen korte tijd gesloopt wordt. Eenmaal aangekomen mocht een van de bezoekers aanbellen op nummer 35
2-hoog. Vervolgens werd de groep binnengelaten op de volgende locatie. In een oude gestripte flat waren nog duidelijk sporen te herkennen van de laatste bewoners. Door bijvoorbeeld de voetbalplaatjes op een deur of het behang in de kast. Ook het uitzicht was interessant. Als de bezoekers uit de ramen keken zagen ze aan de ene kant van het gebouw een nieuw gedeelte van Geuzenveld en de andere kant een oud gedeelte wat klaar was om gesloopt te worden, waarbij sommigen woningen dichtgetimmerd waren.
In deze flat waren fotoseries te zien van buurtbewoners. Fotografe Myriam Missana fotografeerde oude en nieuwe bewoners. Ze dook ook met hen in hun fotoboeken om iets meer over hun afkomst te weten te komen. Deze verzameling foto's was hier te bewonderen. Je kreeg zo een heel mooi beeld van het persoonlijke verhaal van de bewoners van Geuzenveld. Nadat het publiek de foto's had bekeken werden ze binnengelaten in de huiskamer. Hier gaf acteur Sinan Cihangir zijn stem aan één van de bewoners van Geuzenveld; de Geuzen. Binnen korte tijd moet hij Geuzenveld verlaten, maar hij laat zich niet zomaar wegjagen. 'De Geus staat immers met zijn beide benen in het moeras'. Hij speelde vanuit een houten kubus in een intieme setting. Het publiek zat en stond om Sinan heen, daardoor werden ze direct aangesproken door hem. Hij sprak direct tot het publiek. Mede daardoor werd zijn spel en zang als heel indrukwekkend ervaren.
Veel bezoekers hadden de ervaring dat ze op bezoek kwamen bij een buurtbewoner met een heel persoonlijk verhaal. Deze ervaring en de uitstraling van de locatie had veel effect op het publiek.
Met veel bagage aan verhalen en ervaringen vertrok de groep terug naar de begin en eindlocatie, de festivalkern. Daar ontmoetten alle groepen elkaar weer. Iedereen had dezelfde locaties in Geuzenveld bezocht. Maar elke groep had het op een andere manier ervaren. We merkten dat de volgorde van de locaties en activiteiten een belangrijk verschil kon maken in de beleving van een bezoeker. Ook de groep en de expeditieleider waar je bij was ingedeeld kon veel bijdragen aan je ervaringen.
Ondertussen hadden de bezoekers er een tocht opzitten van drie uur, maar we hadden nog een laatste documentaire in petto. De Meiden van Halal, hadden voor Geuzenveld een film gemaakt over bijzondere en spannende plekken in de buurt. In de film herontdekken ze de buurt op de fiets. Hier groeiden ze op en twee van de drie zussen woont er nog steeds. De band met Geuzenveld blijft. Veel bezoekers hebben deze documentaire aanschouwd en zagen de Meiden van Halal van een persoonlijkere kant. Andere bezoekers kozen ervoor alvast wat na te praten en bij te komen van de expeditie.
Opvallend was dat veel bezoekers twijfelden of de personages uit de theatervoorstellingen echte buurtbewoners waren, of dat ze gespeeld werden door acteurs. De fictie en de realiteit lagen heel dicht bij elkaar wat voor een spanningsveld zorgde. Wij hebben tijdens deze expeditie wel gekozen voor professionele acteurs om de verhalen zo goed en kwalitatief mogelijk te vertalen naar een echt kunstfestival.
Op enkele dagen waren er meer bezoekers van buiten Geuzenveld dan buurtbewoners. Dit gemis was duidelijk te merken. Het zijn namelijk de buurtbewoners die tijdens een expeditie een extra lading konden geven aan de wandeling maar ook aan de totaalervaring van de hele expeditieroute. Alle voorstellingen spraken direct tot de bewoners. Toch konden veel bezoekers van buiten zich ook goed inleven in veel van de buurtverhalen. Stadsvernieuwing vindt namelijk plaats in veel wijken binnen en buiten Amsterdam. Veel mensen krijgen er direct of indirect mee te maken.
Omdat er tussen de locaties door genoeg tijd was om ervaringen uit te wisselen over Geuzenveld, ontstond er tijdens de wandelingen een groepsgevoel. Bezoekers van buiten Geuzenveld leerden bewoners kennen. En omdat ze dezelfde ervaringen deelden waren ze ook oprecht geinteresseerd in elkaars mening.
Tijdens de expeditie werd de bewoners gevraagd om om zich goed om zich heen te kijken. We wilden namelijk samen met de buurtbewoners en andere bezoekers Geuzenveld herontdekken. Hiervoor werden aan het einde van de expeditie gevraagd wat ze opviel aan de buurt en wat ze misten. De meeste bezoekers stemden voor een plek waar de buurt bij elkaar kon komen. Een sociale ontmoetingsplaats om de verbondenheid te creeeren. De voorstellen voor een grand cafe of een bioscoop zijn vaak voorbij gekomen. Hun stemmen konden ze kwijt op briefjes die werden verzameld in 'persoonlijke bagage zakjes' en opgehangen werden op de festivalkern-locatie, zodat de volgende bezoekers hun meningen konden lezen.
We hebben veel enthousiaste reacties gekregen over ons festival. Mensen waren verbaasd, ontroerd en blij naar aanleiding van alles wat ze hadden gezien. Andere voelde een gevoel van onrecht en waren verdrietig door alles wat er gesloopt werd. Veel bezoekers kregen wel het gevoel dat de voorstellingen en exposities echt namens de bewoners spraken. Juist daarom hadden we gehoopt op nog meer buurtbewoners die een reactie konden geven op de stemmen die wij lieten horen tijdens deze expeditie.
Onderstaand nog een reactie van een enthousiaste bezoeker.
,Ik loop mee op expeditie door Geuzenveld. Na een eenvoudige maar smakelijke maaltijd vertrekt de expeditie om 18.00 uur lopend vanuit de Nicolaas Ruychaverstraat. Onderweg zijn er 'n handvol haltes waar je als lid van de expeditie een interessante documentaire kunt bekijken of een adembenemend optreden kunt meemaken van een solo-acteur. Deze acteurs brengen de hoofdrolspelers van de stedelijke vernieuwing verrassend inleefbaar in beeld.
De gladde beloften, het hartverscheurende heimwee van het personage Marisa en fel protest moet je als expeditielid wel aan het denken zetten over nut en noodzaak, oorzaken en gevolgen van de stedelijke vernieuwing van Nieuw West; het laatste gedeelte van “de grootste make-over van Europa”.
Tussen de halteplaatsen maken veel expeditieleden kennis met voor hen nog onbekende hoekjes van Geuzenveld. Op de ene plaats de prijswinnende nieuwe architectuur – het nieuwe Nieuwe Bouwen, waarin tal van woningen nog leeg staan. Elders straten waarin aan de ene kant de verloedering welig tiert en aan de andere kant een stevig hekwerk inkijk biedt naar een moderne 'gated community'. Indrukwekkend is het beeld van duidelijk lang toegepaste, veelomvattende verwaarlozing in soms gehele buurtjes.
Marisa verzucht: “Waarom moet alles nieuw zijn...?” Want ook in Geuzenveld zijn hier en daar oude woningcomplexen, die na ruim een halve eeuw nog veel charme uitstralen. Ze vragen enkel om aandacht en zorg.
Nog niet gedaan misschien? Ga ook op expeditie door Geuzenveld!
Groeten, Arnold Paalvast, Bewonersplatform Meerwaldt, Geuzenveld-Slotermeer'
Als we terugkijken kunnen we zeggen dat de expeditie echt ging leven tijdens dit festival. Dat was voor ons, de medewerkers van Public Amusement echt geslaagd! De theatervoorstellingen, documentaires en foto-exposities waar we zo intensief aan gewerkt hadden, kwamen echt tot leven met het festival. Zo zie je hoe de locatie, het volledige decor en de reacties van de bezoekers een extra lading kunnen geven aan de kunstwerken die we ontwikkeld hebben. In een paar maanden hebben alle voorbereidingen en repetities zich ontwikkeld tot een festival.
We mogen trots zijn op het resultaat, maar vergeten ook zeker niet dat wij onze eigen expeditie hebben beleefd de afgelopen maanden. We hebben daarbij heel veel geleerd over de bewoners van Geuzenveld. Hopelijk hebben we een festival neer kunnen zetten, waar ze zich in kunnen herkennen en wat hun motiveert om ook zulke of andere buurtinitiatieven te nemen!
Onderstaand nog een foto-impressie van het festival
Op pad met expeditieleider Kwinten
Onderweg luisteren naar het audioverhaal
Foto-expositie van Myriam Missana aan de Wigbolt Ripperdastraat
De route gaat door oud en nieuwbouw
De route gaat door oud en nieuwbouw
De expeditiegroep zondag 26 april
Tekst: Michelle van Aggelen
Foto's: Nienke Berghuis
Winnaars G-factor op Expeditie Nieuw West!
In januari heeft Public Amusement samen met het Stadsdeel de G-factor georganiseerd, een talentenjacht in Geuzenveld. Hieraan deden leerlingen mee van drie verschillende basisscholen. De Goeman Borgesius, 't Koggeschip en . Na een voorronde en een zinderende finale koos de jury uiteindelijk voor Boutaina en Kaoutar van 't Koggeschip. Deze twee actieve dames hebben zang en danstalent en zitten samen op acrobatiek. Ze hebben grote ambities voor in de toekomst. Zo wil Boutaina later minister president worden en Kaoutar wil graag moeder worden. Voorlopig zien wij ze nog graag optreden...
Als winnaars van de talentenjacht mochten ze twee zondagen optreden als speciale gasten op het festival Expeditie Nieuw West in hun eigen wijk Geuzenveld. Daarvoor moest natuurlijk wel gerepeteerd worden. Hun eigen optreden bestond uit zang en dans, maar na gewerkt te hebben met Femke Janssen, de artistiek leider van Public Amusement, werd er nog een stukje theater aan hun act toegevoegd. Dat gaat over hen als bewoner van Geuzenveld en over hun vriendschap.
Een belangrijk onderwerp van het festival was de stadsvernieuwing. In Geuzenveld wonen heel veel oude bewoners en met alle nieuwe huizen komen er steeds meer nieuwe bewoners bij. Boutaina en Kaoutar zijn daar een goed voorbeeld van. Boutaina woont nog maar een paar jaar in Geuzenveld. Zij is in een nieuwbouw huis komen te wonen recht tegenover haar basisschool. Kaoutar woont al heel haar leven in de buurt. Dat lieten ze zien tijdens hun act.
Het publiek van het festival was blij verrast door het optreden van het duo. Veel bezoekers vonden het ongelofelijk knap dat ze het lef hadden om op te a-cappela op te treden op een podium midden in Geuzenveld, waar iedereen uit de buurt hen kon bewonderen.
Naast hun optredens hadden ze ook een masterclass gewonnen van een expert in hun discipline en ze mochten een voorstelling bezoeken. Dat gaan ze zondag 31 mei ondernemen. Door het ZID theater wordt er een Wereldfeest georganiseerd met flamenco, tango en Afrikaanse djembe optredens. Daaraan voorafgaand volgen ze een workshop Afrikaanse dans. Voor de pauze hebben ze een Meet & Greet met artistiek leider van het ZID Theater: Sebo Bakker en danseres Petra Morel. Aan hen mogen zij al hun vragen stellen over het artiestenleven. Vervolgens mogen ze hun act aan Sebo laten zien. Hij zal hen feedback geven en dan krijgen ze de kans om op te treden voor het publiek van het Wereldfeest. Heel erg spannend dus en wie weet waar dit naartoe leidt. We blijven hen volgen....
Dus iedereen die hun optredens gemist heeft, kan hen zondag aanschouwen op het Wereldfeest van het ZID theater op de Roos van Dekamaweg 1 in Bos en Lommer.
Onderstaand foto's van de repetities voor het festival.
Tekst: Michelle van Aggelen
Foto's: Nienke Berghuis
Bezoek van het Stadsdeel en Woningcooperaties!
Maandag 27 april en dinsdag 28 april kregen we hoog bezoek van het Stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer en het Sociaal Interim Beheer, waaronder Tys de Ruijter, de wethouder van Kunst en Cultuur. Ook onze contacten van de woningcooperatie Stadgenoot waren aanwezig. Met sommige van hen hebben we intensief samengewerkt om het festival tot stand te laten komen.
Via Stadgenoot hebben we gebruik kunnen maken van verschillende locaties in Geuzenveld waar onze voorstellingen plaatsvonden. Het was goed om hen te kunnen ontvangen en rond te leiden door de buurt. Doordat Geuzenveld hun werkterrein is, zijn veel plekken bij hen bekend. Toch is het ons gelukt om ook hen met een open blik naar deze buurt te laten kijken. Onze kunstwerken werkten soms confronterend, maar was ook juist een motivatie om bepaalde plekken nog steviger aan te pakken. Bovendien lieten we zien wat er bereikt kan worden als er samengewerkt wordt in de buurt.
Anderzijds konden de bezoekers ook een stukje wijzer worden van de bijdrages van de medewerkers van het stadsdeel tijdens de expeditie. Vooral Martijn de Graaf, beleidsmaker Kunst & Cultuur van het Stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer, wist op meerdere locaties 'inside information' toe te voegen. Dit was voor andere bezoekers ook meteen een mogelijkheid om op de man af te vragen wat de precieze plannen zijn voor de buurt hoe het Stadsdeel en de cooperaties dat denken uit te voeren.
Enkele reacties van dinsdag 28 april kun je hieronder lezen:
‘Het was een zeer boeiende avond, en het was erg goed merkbaar dat de makers er van alle kanten tegenaan gekeken hadden om de avond boeiend te maken én te houden.
Er zat een goed tempo in, de locaties waren goed gekozen, en de kunstvormen afwisselend, en professioneel gebracht. En goed om te zien dat er veel is samengewerkt met allerlei instanties en partijen: bijvoorbeeld de twee jonge acteurs die de scène met de auto speelden boven aan de trap, zijn afkomstig uit de 5 O’ Clock Class West, waar ik ze van herkende.
Het meest is me bijgebleven de docu ‘Flink oud’, met daarin die aansprekende verhalen van de oudere inwoners van Geuzenveld: het is inderdaad een spiegel die wij voorgehouden hebben gekregen en de corporaties ook.’
Martijn de Graaf, beleidsmedewerker Kunst & Cultuur, stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer
‘Gisteravond heb ik genoten van de expeditie. De kwaliteit van de acteurs was goed, zo goed dat je zelfs ging geloven dat het echte personen zouden zijn. De locaties met de juiste voorstellingen waren goed verbonden. Ten slotte gaf het mij een spiegel waar wij als stadsdeel mee bezig zijn en wat voor impact de vernieuwing op bewoners heeft.’
Peter Hazewindus, Sociaal Interim Beheer, Stadsdeel Geuzenveld Slotermeer
Tekst: Michelle van Aggelen
Foto: Ingrid de Groot
dinsdag 19 mei 2009
Een wandeling op een zonnige zaterdag
Op 25 april namen het Domein voor Kunstkritiek en de Hostmanship Development Group deel aan de expeditie. Het Domein voor Kunstkritiek is een werkplaats voor denkers en schrijvers. Hier worden kennis, ervaringen en visies over kunst uitgewisseld. Samen met de Hostman Development Group verzamelde zij twee diverse groepen bezoekers. Allen ervoeren de expeditie vanuit hun eigen achtergrond. Tijdens een gezamenlijk nagesprek kwamen zij tot een oordeel over hoe ze Expeditie Nieuw West in Geuzenveld hebben beleefd tijdens de wandeling en voorstellingen op een zonnige zaterdag. Tijdens het nagesprek stonden de volgende vragen centraal: Wat heeft deze middag met jou gedaan? Wat heb je gezien, welke verschillende verhalen heb je gehoord, welke gedachtes en gevoelens had je daarbij? Hoe werd je daardoor geraakt? Herken je thema’s die leven in de wijk en bij de bewoners? Welk beeld heb je nu bij Geuzenveld, bij de bewoners en de plannen? Lees hieronder de meningen: Nursen, uit Amsterdam-West: Cijfer 8 Quote: “Ik vind de buurt erg mooi. Ik kom er vaak wandelen. Nu zag ik hoe belangrijk het is dat bewoners elkaar ontmoeten.” Het thema is de verandering van Geuzenveld. Ik vind de buurt erg mooi en ik zie dat het er gezond leven is. Ik kom er vaak om te wandelen en om vriendinnen te bezoeken. Door de voorstellingen zag ik hoe belangrijk het is dat bewoners elkaar ontmoeten. Ik heb het idee dat de mensen van de organisatie willen dat de mensen uit de buurt elkaar beter leren kennen. Berin, uit Amsterdam-Oost Cijfer 8,5 Quote: “Dit toneel is heel interessant voor de buurt.” In de verhalen van Kitty Vreedzaam, de nieuwe bewoonster herkende ik de eenzaamheid die ik zelf voelde toen ik vanuit Istanboel in Amsterdam aankwam. Ik sprak Engels, wat ik op school geleerd had, maar mijn buren niet. Twee oudere buren leerden me koken. Zij zorgden er ook voor dat de andere buren elkaar leerden kennen. Nu organiseer ik zelf van alles. Zo’n toneelstuk is heel interessant voor de buurt. Nu zijn wij het enige andere publiek naast artiesten en studenten, voor de rest is er niemand uit de buurt. Waarom zijn er eigenlijk alleen maar jongeren? Als je iets mooi vindt dan neem je anderen mee, zo werkt het. Nu is het saai. Wij zijn nieuwsgierige mensen en komen dus. Gúler, uit Amsterdam Centrum Cijfer 8 Quote: “Ik vond het een echt gezellige wandeling met heel mooie verhalen.” Over Flink Oud: De film liet mooi zien dat je eenzaam wordt als je ouder wordt en dat je daarom meer de buurt intrekt en met de mensen boodschappen wilt doen. Ik vond het leuk om hier te zijn. De wandeling vond ik echt gezellig en de verhalen mooi. Fatma, uit Amsterdam Zuid: Over de spelers Achmed en Abdulla en hun oude Simca: Nederlanders leggen toch geen twee uitlaten achter in de auto. Daaraan kon je zien dat Geuzenveld een multiculturele wijk is. De jongens spelen heel goed twee vrienden die herinneringen ophalen aan het oude Geuzenveld. Ze gebruiken wel straattaal. Soms was dat moeilijk te volgen. Ik zag dat er veel verandert in Geuzenveld, in de bouw en in de mensen. De acteurs spelen de waarheid. Jasmina, Rotterdam, over Expeditie West en acteur Sinan Cihangir : Cijfer: 7+, als de bewoners er waren geweest had ik het een 9+ gegegeven. Quote: “Ik ben geraakt door de voorstellingen en de films: prachtig. Politici zouden dit moeten zien, hier kunnen ze van leren.” Mijn ervaring is dubbel. Enerzijds ben ik geraakt door de artistieke projecten die ik zag, het was een fantastische middag. Maar anderzijds ben ik boos dat een groep mensen dit heeft gezien die normaal gesproken al geïnteresseerd in kunst is en dit soort projecten. Dit gemis van de bewoners zelf en de beleidsmakers maakten mijn kritiek sterk waardoor mijn ervaring ook heftiger was. Ik heb enorm veel gevoeld: boosheid, verdriet, anarschisme. Maar ook prachtige werken, van kritische weldenkende kunstenaars. De monoloog van Sinan was eigenlijk het enige stuk waarin ik het idee had dat de acteur zich losmaakte. Door de activitische manier van vertellen was de kraker de enige die zich lostrok van het frame dat de overheid over deze wijk heeft gelegd. Dit leek echt zijn verhaal. Het was een roep om beweging en roep om verzet. En tevens een vraagteken, bij de identiteit van de bewoners, wie zijn we, wij maken toch de wijk, wij zijn toch Geuzen, waarom leggen we ons dan neer bij de situatie? Javier, Utrecht: Cijfer: tussen 7 en 8 Quote: “Ik heb een doorsnee buitenwijk van dichterbij leren kennen… zonder een bewoner gesproken te hebben.” Het is een herkenbaar verhaal, van geplande vernieuwing in wijken. Het gaat veel over je huis moeten verlaten, of juist vasthouden. De verhalen hadden overal kunnen plaatsen. Enkele jaren terug, en nog steeds, ervaren mensen hetzelfde in Oost, Bos en Lommer, de Baarsjes, maar ook in andere steden. Ik kom zelf uit Utrecht. Je krijgt een gevoel van onrechtvaardigheid ten opzichte van de politiek en dit soort beleidsmatige plannen. Gebeurt dit daadwerkelijk om de buurt te helpen? De Expeditie zou ik samenvatten als een kans om een “doorsnee” buitenwijk van dichterbij te leren kennen...zonder een enkele bewoner gesproken te hebben. Bart, Amsterdam-Oost Cijfer: 8 Quote: “Het is een expeditie door de bizarre fantasieën van beleidsmakers.” Het festival is begeleidende muziek bij een project dat toch wel gaat gebeuren. Dit kun je niet stoppen. Het was een expeditie door de bizarre fantasieën van beleidsmakers, geconfronteerd met de kale realiteit, en de uitwerking ervan op gewone mensen. Gevoelens die bij me naar boven kwamen waren: cynisme, boosheid, opstandigheid en tenslotte droefheid over het gebrek aan de maakbaarheid. Tekenend is ook dat er alleen buitenstaanders komen kijken, er is nog geen verbintenis met de mensen uit de buurt. Femke, Amsterdam-Oost Cijfer: 7 Quote over actrice Urmie Klein: “Het was alsof ik bij de Surinaamse Kitty Vreedzaam, die nog maar net een maand in Geuzenveld woont, op bezoek was.” De verhalen die ik vandaag heb gehoord zijn indrukwekkend. Ik vond het spel van de acteurs technisch . Het is alsof je naar een documentaire zit te kijken met acteurs in plaats van de echte personen. Wat ook interessant is, is dat de werkelijkheid waarin je rondloopt ook tegelijkertijd het decor is voor de voorstellingen. De films, foto’s en voorstellingen zorgen voor relativering en activering bij de toeschouwers, let wel: binnen het veilige kader van de beleidsmakers en de overheid. Tekst: Sonja van der Valk, www.domeinvoorkunstkritiek.nl Anne Weijs, www.hostmanship.nl Robin van Westen, stagiair Met een bijdrage van Michelle van Aggelen Cijfer 8
Quote “Er verandert veel in Geuzenveld, in de bouw en in de mensen. De acteurs spelen de waarheid.”
Premiere Festival EXPEDITIE NIEUW WEST!
De afgelopen maanden hebben we samen met de buurtbewoners en met behulp van buurtinstellingen toegewerkt naar het Kunst en Cultuurfestival Expeditie Nieuw West. Dit festival is tot stand gekomen door het team van Public Amusement, professionele kunstenaars en buurtbewoners. Samen hebben we gewerkt aan een route langs verschillende locaties in Geuzenveld waar theatervoorstellingen, foto-exposities en documentaires te zien zijn. Gemaakt door en voor de buurt!
Lang hebben we toegeleefd naar deze avond. Deze vrijdag was niet alleen de premiere avond maar ook de eerste keer dat de route door een groot publiek gelopen werd. Dus extra spannend! Er waren al behoorlijk wat aanmeldingen gekomen via internet, maar het totaal aantal bezoekers liep op tot 40 waarvan 18 buurtbewoners! Elke bezoeker kreeg een gekleurde stempel als toegangsbewijs en werd verdeeld in drie verschillende groepen met elk een eigen expeditieleider. Elke groep had een eigen kleur en een eigen route. Daarnaast werd er een koffertje meegenomen op expeditie, waaruit een audioverhaal te horen was van 'Het gevoel van Geuzenveld', een audiotour gemaakt door Jorrit Brenninkmeijer, in opdracht van het stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer.
Voordat de bezoekers op expeditie gingen kregen ze eerst een maaltijd uit de Willing Wheels bus van Joris genaamd. Deze maaltijd bestond uit soep, worstjes en een couscous salade. Zo konden ze voldoende energie verzamelen voor de wandeling. Terwijl de bezoekers genoten van hun eten kregen ze bezoek van Pieter Konings, projectontwikkelaar in Geuzenveld. Hij hield een enthousiast betoog over de stadsvernieuwing, maar het werd hem niet makkelijk gemaakt door enkele buurtbewoners uit het publiek...
De route door Geuzenveld verliep de eerste avond vlekkenloos. Bezoekers waren heel enthousiast over datgene wat ze onderweg tegenkwamen. Mede de aanwezigheid van buurtbewoners was een meerwaarde voor veel bezoekers van buiten Geuzenveld. Bewoonster Danielle kon bijvoorbeeld de beleving van de buurt net iets interessanter maken door er op verschillende locaties een waargebeurd verhaal bij te vertellen. Zoals het paard wat in de gang stond bij een buurman in het Asociale dorp, een buurtgedeelte waar veel kinderen vroeger niet mochten komen. Of over wc's die ze vergeten waren toe te voegen in een heel huizenblok wat opgeleverd werd.
Veel onderdelen op de route waren voor veel bezoekers erg representatief. Op veel plekken in Nederland zijn er stadsvernieuwingen aan de gang. Dat zorgde ervoor dat zowel de buurtbewoners als de bezoekers van buiten Geuzenveld zich goed konden inleven in alle veranderingen die deze buurt moet doorstaan. De foto-exposities en de theaterstukken over buurtverhalen waren erg herkenbaar en zorgde voor ontroerende en soms zelfs emotionele reacties. Ook leefden veel bezoekers mee met de personages uit de documentaires. Vooral de documentaire Flink Oud over drie ouderen in Geuzenveld zorgde af en toe voor hartveroverende momenten.
Met veel plezier kijken wij op deze premiere avond terug! Graag willen we iedereen bedanken die heeft geholpen Expeditie Nieuw West tot een goed festival te helpen!
Onderstaand enkele fotoimpressies van de premiere avond
Persvoorlichter Maartje Treep, achter de festivalkassa
De festival-cateringbus van Joris van Willing Wheels
Elke bezoeker van de expeditie kreeg een stempel als toegangsbewijs
Elke bezoeker van de expeditie kreeg een stempel als toegangsbewijs
Tekst: Michelle van Aggelen
Foto's: Felipe Gonzalez Cabezas